Şehrin bir kış saati, yalnızlardan biriyim
Sana muhtaç düşlerim, kâh ölü kâh diriyim
Mazi bende ben olmuş, çöl olmasa yarınlar
Örtülerim var benim, beni sensiz sanırlar
Hâlbuki ben içimde, hep seninle yaşarım
Zemheri ortasında, bir dirhem de ben varım
Ömür durur hep durur, sensiz yalnız dünyamda
Avuç dolusu soğuk, yaz olmaz mı hülyamda?
Cümlesine bahar yaz, üşüyen bir ben miyim?
Sensiz bu kış gününde, kabirlerde bekçiyim
Canı donar âlemin, benim sadık kışımda
Senden ayrı nefes yok, can olsa da dışımda
Çıplaktır ayaklarım, buzdan taşın üstünde
Seni arar ne varsa, bu ölünün büstünde
Bağ bahçeme don vurur, ölür kan kızıl güller
Vuslatınla can bulur, cesedimdeki küller
Dokunaklı bir şarkı, bende senin hasretin
Unutulsun sözleri, bitsin artık kasvetin
Ah dokunsan ne olur, kanadından bir tüyle
Bu ölmüşün kalbine, can suyunla, gülünle
Maziye ekilmiştim, geçmiş bir gün seninle
İzimi bul bugün de ses verip yüreğinle
SİLİVRİ ‘18
