“Rabbin bal arısına şöyle vahyetti: ‘Dağlardan, ağaçlardan ve insanların kurdukları çardaklardan kendine göz göz ev (kovan) edin. Sonra da her türlü meyveden ye de Rabbinin sana yayılman için belirlediği yolları tut.’ Onların karınlarından renkleri çeşit çeşit bir şerbet çıkar ki onda insanlara şifa vardır. Elbette düşünen kimseler için bunda alacak ibret vardır.” (Nahl, 16/68-69)
Akıl ve irade sahibi insanların tesis ettiği bir işletmenin idaresi için çok fazla insan istihdam ediliyor ve binlerce lira masraf yapılıyor olmasına rağmen, tam randıman alınamaz. Hâlbuki bir kovan içindeki binlerce arı hiçbir insan topluluğunun başaramayacağı mükemmellikte bir organizasyon içinde çalıştırılmaktadır. Peki ama nasıl? Bütün hayvanların birer ümmet olduğunu bildiren Kur’ân-ı Kerim’de arı ve karıncanın ismi iki sûreye başlık yapılmış, enteresan şekilde zooloji bilimi de bu böcekleri (termitlerle beraber) sosyal böcekler olarak isimlendirmiş, bir akıl ve iradeleri olmayan hayvanlar ilâhî ilme ve iradeye tâbi kılınmıştır.
