Bülbül Nağmesi

Her zaman sinemde âteş-i hicran yanmakta,

Leyl ü nehâr bu garip gönül Seni anmakta;

***

Gamla-kederle tatlı hülyalara dalarak,

Sızlıyor gönlüm, n’olur bir kez şu bendene bak.

***

Hayalin olsun görmek, en tatlı bir emeldir,

Halin, tavırların meleklerden de güzeldir.

***

Kuruver otağını gönlüme bu kez olsun,

Bize küsûf yaşatanlar Allah’tan bulsun.

***

Kalmadı gönüllerde ilk mana, ilk heyecan,

Bir şeb-i yeldâ tıpkı Sensiz geçen şu zaman,

***

Güneş batıp ay gurup edeli yıllar oldu,

Sinem yeisle-ümitle boşalıp doldu.

***

Oturup kaldım “Sevgili gelir!” ümidiyle,

“Siler akan gözyaşlarımı kendi eliyle.”

***

Her dem bekliyorum bitsin şu gönül hicranı,

Harap olup gitmesin beklenen vuslat ânı!..

***

“Recâ de, önüne bak!” diyor bir ses içimden,

Yaratan korusun mevcudu şeytan gözünden.

***

Mutlaka dalgalanacak bir gün şehbal-i hak,

Ümidine sımsıkı sarıl, tasayı bırak!..

***

Bahar havası var zamanın son nefesinde,

İkbal nağmesi duyuluyor bülbül sesinde!…

Bu yazıyı paylaş