Adım Nurefşan. Birkaç gün öncesine kadar henüz dokuz yaşlarında bir kız çocuğuydum. Yaşıtlarım, sokakta renkli, allı pullu bebeklerle oynarken, ben o küçücük yaşımda, suyun üstüne
Ben zamanın mahkûmuyum; şair olduğum için suçlanırım. Kalemim dik başlı, dilim zehirli bir sarmaşık, dolanır kimilerinin boynuna. Ben zamanın mahkûmuyum; sevdam parmaklıklar arkasında hırçın bir
Sarı duvarlı, Hasretten çalma şu evlerde, Meselen gurbetse; Gölgene bile ak düşmüş, demektir. Şu çıkmazlığın sokaklarında, Anılar… Anılar ki Beton gibi geçer canevinden. Düşünmek; Hele
“İnsanoğlu çiğ süt emmiştir. Her kötülüğü yapar, her iyiliği de yaptığı gibi…” Yaşar Kemal. Âdemoğlu hayatta gelgitler yaşar. Kimi zaman debdebe içinde yüzerken kimi
