Bazı sadâlar vardır ki yalnızca kulak zarına temas etmekle kalmaz; insanın derûnuna nüfûz eder, orada latif bir titreşim olarak bâki kalır. Lafızlar mânâlarını taşırken, tonları onlara görünmez bir derinlik ve ağırlık ilave eder. 20 Kasım 2014 tarihli 436. Nağme: Sızıntı kaydında Hocaefendi’nin sadâsı tam da böyledir:
Sözlerin ardında emniyetle dokunmuş bir ahenk, ritmi yavaşlatan bir itmi’nan ve dinleyeni kendi iç âlemine davet eden sıcak bir akis…
