Korkarım

Sessiz sözcüklere sakladım gülşeni

Gözlerin içinde büyürken o eski seni

Issız bir limana sakladım yeni benliği

Korkarım çıldırttı büyüttükçe şenliği

 

Anladım en yüce ismiş o kara bulut

Denizler taşırmış üstüne mavi yeşil

Renk renk hayalin büyürken her umut

Gecenin koynunda bir yeni mavi-yeşil

 

Bak ki içim bitmeyen ızdırap sorgusunda

En onulmaz dertleriyle çeker gemiyi sular

Vurulup üstüne işlenmiş kuyularda sancılar

Gör ki hüküm giymiş sebeplerin yortusunda

 

Gözlerin ne çok uzak bana bu şehir gibi

Bakma öyle derin derin kanatırsın yaramı

Gamzelerin sebep bilirim, bozulursa ritmi kalbin

Korkarım acıtırsın içimi kor sancılar gibi

 

İçimde umut çağlayanı büyütürken bu günler

Kör karanlıkta kaldı sanma o eskimez şölen

Zemheri ki bahar üstünde bir sıcak yorgan

Bakma martın hinliğine, nisanda başlar şölen           

Bu yazıyı paylaş