Bir vakit ansızın belirdi kuyu
Karanlık dehlizde koptu fırtına
Çoğaldı sabırla aylar ve yıllar
Ana rahmi gibi besledi suyu
Bir vakit ansızın belirdi kuyu
Ne çok şey birikti; hüzün, inkisar
Bir değil belki bin sukût-ı hayal
Kalpleri yoklayan acı olsa da
Izdırap anları candaki bu hal
Ne çok şey birikti; hüzün, inkisar
Sıyrılır geceler karanlıklardan
Ve kurtulur ruhlar Nuh tufanından
Ne Nemrut ateşi ne bir Firavun
Bir medet bulmadı umduklarından
Sıyrılır geceler karanlıklardan
Bir tutkudan öte kızarır ufuk
Canlanır yürekler Ay’la, Güneş’le
Dertli sinelerde içli bir soluk
Yıldız yağmurları her an gecede
Bir tutkudan öte kızarır ufuk
Düşmek için yola vakit arama
Karda, kışta, yazda ya da baharda
Bir dinle kalbini bir an durup da
Gün doğdu doğacak zümrüt dağlarda
Düşmek için yola vakit arama
