Gerçek Kahraman

 

Gözlerini dikmez, dünya malına

Yalnız kefenini alır yanına

Alnı açık gider dost diyarına

Yolları gözlenen kahraman budur

 

Helale harama çok dikkat eder

İhtiyacı kadarını yer, içer

Fazlası sırtımda, karnımda yük der

Gıptayla bakılan kahraman budur

 

Ağyarı gönlünde misafir etmez

Yar der inler, başka bir şey istemez

İnsanlık ağlarken o gülmek bilmez

Dünyayı düzelten kahraman budur

 

Zaferden nefsine hiç pay çıkarmaz

Verilse de “İhtiyaç yok” der, almaz

Parmakla gösterilmekten hoşlanmaz

Nefsini gemleyen kahraman budur

 

Sünnet çizgisinde bir hayat yaşar

Muhtaçları arar, yardıma koşar

Himmet mevsiminde adeta coşar

Sel olup çağlayan kahraman budur

 

Her şeyi ölçülü, kararındadır

Adaletin, hukukun yanındadır

Hakk’ın hoşnutluğu hep aklındadır

Haksızlık yapmayan kahraman budur

 

Muhtaç sinelerde halvet etmiştir

Nerde dertli varsa ona gitmiştir

Eliyle gözyaşlarını silmiştir

Mazlumu kollayan kahraman budur

 

Kışlara direnir, şikâyet etmez

“Neden hep musibet başımda!” demez

Dilini beddua ile kirletmez

Düşmanlık bilmeyen kahraman budur

 

Hizmet yurdu bilir fâni dünyayı

Aklından geçirmez köşkü, sarayı

Sabr ile atlatır seli, borayı

Baharı bekleyen kahraman budur

 

Dünyada yaşarken yolcu gibidir

Aşk u şevkli, heyecanlı, diridir

Tatlı dille güler yüz sebilidir

Kalpleri fetheden kahraman budur

 

Kimseyi ayırmaz, tutar elinden

Zarar gören olmaz onun elinden

Kin ile nefreti atmış gönlünden

Darılıp küsemeyen kahraman budur

 

El-âlemin dediğine aldırmaz

Hizmetten bir lahza geriye kalmaz

Allah’tır korktuğu, gayrıdan korkmaz

Yolundan dönmeyen kahraman budur

Bu yazıyı paylaş